De DOMMELtocht van Cor, Gerard en Ton in juli (26-27-28) 2024.
De gedachte om samen deze Brabantse rivier af te wandelen / stroomopwaarts van 's Hertogenbosch naar de bron in Wijchmaal (gemeente Peer), Belgie bestond al geruime tijd.
 |
| Startpunt natuurreservaat De Malpie in Valkenswaard |
Cor, gepensioneerd arts, psycholoog, bedrijfsarts, busy-body van uitzonderlijk kunne
Gerard, man of all seasons, presenteert zich als de Guru van Overijse zonder volgelingen, alias Nol voor intimi, en in Belgie ook bekend/berucht als de niet erkende Prins van Oranje.
Ton, gepensioneerd ontwikkelingswerker, globetrotter en verdienstelijk wandelfanaticus.
Alledrie gepensioneerd met voor Cor (75 jaar) en Ton (73) redelijk volle agenda's. Haha, Gerard (70), de jongste van ons drietjes wilde per se niet meer dan 15km per dag lopen, en dan nog enkel bij goed weer. Dat laatste vond Cor dan weer geen punt. Enfin we hebben er een paar fijne wandeldagen van gemaakt. De logistiek werd tot in de puntjes verzorgd door Anja die zorgde voor het brengen en ophalen iedere dag. Redelijk weer ook.
De derde en laatste dag liepen ook nog mee: de Anja (72 jaar) van Cor, Maria (78), Odi (72), Ties (67), en Anja (68), allemaal volwaardig lid van de zondagwandelgroep 'Altijd Dorst'.. (ps. in de 50er jaren moet de naam Anja zo'n beetje de meest populaire meisjesnaam geweest zijn). Wie van ons kent er niet iemand die Anja heet? En hedentendage....wie zou dochterlief nu Anja noemen? Times have changed..tegenwoordig heten de meisjes bijv. Sanne, Tessa, Bo..of zelfs Zaya. Ook mooi als je het mij vraagt.
 |
| Dag 3 Wandelgroep 'Altijd Dorst' met extra's: van links naar rechts 'Mao' Gerard, Maria, Anja, Odi, Ties, Cor, Ton, Anja |
Dag 1 van Valkenswaard/start bij het Malpiebos naar Neerpelt (20km)
 |
| romantische natuur in de Malpie |
Dag 2 van Neerpelt naar Peer (18km)
Dag 3 van Peer naar Wijchmaal (17km)
 |
| De weilanden in Wijchmaal met Cor, Odi, Ton en Anja |
Totaal 55 km zonder blaren, zonder pijn, zonder moeite, zonder onenigheden / en met veel genoegen, mooie vergezichten en goed weer.
Kranten en internet geven elke dag aan dat Nederland vol zit. De politiek benadrukt dit ook, edoch langs de Dommel krijg je toch een heel ander gevoel. Deze meanderende regenrivier wordt bijna continu omzoomd door weilanden en bossen. Slecht langs een paar km hebben mensen huizen waarvan gezegd kan worden dat ze 'píed dans l'eau' staan / letterlijk huis of tuin grenzend aan het water. Voor Dommelliefhebbers zoals Cor en Ton is dat zo'n beetje het summum aan woongenot. In NL schat ik dat een huis met tuin aan de oever van de Dommel in een dorp als Borkel of Dommelen, en dan vrijstaand en in redeljke staat, toch al gauw zo'n slordige 7 ton moet opbrengen. Dat zal in Belgie beduidend minder zijn, hoewel de grondpercelen zoals we gezien hebben in Overpelt stukken groter zijn dan in Valkenswaard. Enfin, dit is water naar de zee dragen: we zijn allemaal in de 70 jaar jong, en zitten de rit uit in onze woon/verblijfstede. Als we nog ooit verkassen dan is het waarschijnlijk naar een apartement, bejaardenwoning of wellicht zelfs naar een zorgcentrum als het Leenderhof in mijn dorp Leende.
 |
| Plezant; dat is Belgie altijd / Overpelt |
De Dommel is er in de laatse 40 jaar op vooruit gegaan. Ik herinner me nog dat toen Cor, Frans van Hout en ik in 1976 langs deze rivier struinden, er met name rond Eindhoven en in de Pelt-regio in Belgie nogal wat waterpartijen vervuild waren. Deels kwam dit door de lokale industrie maar ook denk ik doordat de boeren sterk giftige pesticiden (onder meer DDT) gebruikten ..en last but not least doordat mensen nog de gewoonte hadden veel huisafval gewoon langs of in de Dommel te kieperen. Dat is allemaal verbeterd. En er is een samenwerking die funktioneert tussen de Nederlandse en Belgische 'waterschappen' die het uitgestrekte stroomgebied des Dommels beheren. En het laten meanderen, met andere woorden de rivieren weer grotendeels 'op hun loop laten' zorgt voor een meer origineel en natuurlijk parcours, een hogere grondwaterstand en meer diversiteit in flora and fauna. Zo zijn ook belangrijke stromen die de Dommel voeden, waaronder de Warmbeek, Keersop en Tongelreep deels weer teruggebracht naar een meer oorspronkelijk verloop en met een natuurlijke overloop. Ook belangrijk: tientallen kleine stuwen zijn geplaatst die het debiet van de Dommel reguleren per seizoen. Er moet nu brasem en karper in de Dommel zitten; wellicht ook snoek. En wanneer komt de forel weer terug of is er die al...en misschien zelfs de zalm over tien jaar? Er is nu ook een erkend wandelpad langs de gehele lengte van de Dommel (120km), hoewel wij merkten dat de laatste 7km door de prairies van het uitgestrekte dorp Wijchmaal de route niet meer langs de Dommel liep maar gewoon over de verharde weg. Tenslotte is er het gesponsorde Natura 2000 project (Europese Unie) dat ervoor zorgt dat ten Zuiden van Eindhoven het stroomgebied inclusief vloedbossen aan de rand van de Groote Heide, Leenderbos en Plateaux de afgelopen 25 jaar hebben bijgedragen tot een vergroting van de recreatie mogelijkheden en een bescherming van de natuur: het Brabantse (zanderige) landschap: De Kempen oftewel Campina volgens de Romeinen.
En als je mij nu vraagt welke zijn de drie mooiste wandelstukken langs de Dommel tussen Valkenswaard en de bron dan kies ik toch in willekeurige volgorde voor
a. de Plateaux, b. de Malpie en c. de weilanden van Wijchmaal tot aan de bron.
Het Plateau of de Belgen zeggen 'De Plateaux'/Hageven vlakbij het Nederlandse gehucht 't Brugske, en de grens overlappend, is een prachtig en rustig wandelgebied waar je met de auto niet kunt komen. Veel zandgrond, loofbos en naaldbomen; en weinig akkerland. Ik zag de buizerds meer dan eens door de lucht gireren op jacht naar prooi. Het blijft een van de weinige plaatsen zonder artefacten gemaakt door de mens; zelfs geen telefoonpalen of geasfalteerde wegen. Hier ga ik nog eens terug met ega Biya. Zeker en vast!
 |
| Het Plateau/Hageven op de grens tussen NL en B. |
De Malpie is bekender en de Dommel snijdt er dwars doorheen. Het is er drassig en altijd groen, met veel vennen, broeklanden, riet langs de oever en bos aan weerskanten van de rivier. Een prachtige wandeling van Valkenswaard naar Borkel en Schaft. Doen!
 |
| De Dommel vlakbij de Keersop junction in de Malpie |
Het laatste stuk ten Zuiden van Wijchmaal-dorp is niet zo sensationeel en het is een heel gezoek naar de bron. Zelfs de boeren die ik vroeg waar nu precies/op de meter af, de bron van de Dommel was, wel drommels, ze wisten het niet aan te geven. De Dommel is hier minder dan een meter breed en maximaal 30 cm diep. Ze loopt door de weilanden naar een uitermate drassig gebied waar een uitkijktoren staat of misschien is het een wildschut die weinig gebruikt wordt. Bovenop de toren kun je toch niet precies zien waar de Dommel nu ECHT ontspringt. Maar allez zunne, op die ene hectare bij de toren daar is ook volgens de topografische kaart 'la source'! En er is in geen velden of wegen een boerderij in de buurt.
Dus we hebben in die drie dagen zo'n 20 uur met elkaar gewandeld. We zijn oude, door de wol geverfde kameraden uit de zeventiger jaren, en we hebben veel met elkaar gereisd, gefeest, gekaart, gegeten en gedronken, gesjanst, gesport en wat nog meer...Tja waar hebben we het dan over:...koetjes en kalfjes (het weer, hoe mooi het is enz.), maar ook over de politiek en last but not least 'hoe zitten we in ons vel'. Een zaak staat als een paal boven water: wij behoren tot die ene generatie die volop heeft geprofiteerd van de na-oorlogse periode vanaf 1950 zo ongeveer. Mijn generatie heeft hier in NL en omringende landen geen oorlog meegemaakt. Ter vergelijking, onze ouders hebben de twee wereldoorlogen meegemaakt plus de oorlog in Indonesie. Wij zijn de eerste 'beneficiaries' van de grote vooruitgang; noem het maar op: de AOW, hebben kunnen studeren, altijd werk vinden, redelijk tot goed verdienen, eigen huisje, verzekeringen die altijd doorlopen, verbeterde zorg, vakanties all over the world, mobiliteit per auto en ga maar door. Het materiele probleem is voor eens en voor altijd opgelost. De Nederlandse senioor is zo welvarend dat de politiek ons oudjes meer wil belasten.
We hebben uiteraard niet kunnen ontkomen aan fouten en de impact daarvan. Zo hebben Gerard en ik ons huwelijk niet kunnen redden. Zo hebben Cor en ik het aan ons hart (gehad), en Gerard een hoge bloedruk. Zo hebben Gerard en ik een partner die vreemd is aan de NL cultuur (Korea en Belgie). Zeker het dagelijkse gefoeter van Gerard over 'Bels' is een teken dat de mensen aldaar een attitude hebben waar de Nederlanders of 'den Hollander' niet mee overweg kan. Daarentegen zie ik het nog steeds zitten om uiteindelijk, voor mijn 80e naar Korea te migreren. En a Dutchman staat in Korea hoger aangeschreven dan een Hollander in Belgie.
En nu we ouder worden speelt gezondheid een steeds grotere rol. Volgens mijn huisarts zijn de volgende zaken belangrijk: 1. je wordt ouder papa en dat betekent dat langzaam maar zeker alles minder wordt (dat geldt voor iedereen) 2. veel alcohol is nu uit den boze ( het is al minder dan 10 jaar geleden maar dagelijks alcohol moet en kan uitgeband worden) 3. stress...daar heb ik weinig of geen last van 4. blijf bezig met je lichaam en geest...wandelen, fietsen, je hersens gebruiken enz. / dat doen we alledrie! Conclusie: alledrie ouder elk jaar maar het eind is nog niet in zicht. Cor is 75, Gerard 70 en ik 73. Hopelijk kunnen we nog zulks wandeltochten maken tot we de 80 in het vizier krijgen. De tijd zal het leren.Wie weet komt er nog een vervolg: het traject 's Hertogenbosch naar Valkenswaard / mogelijk in 2025.
Terug in de tijd; Das war einmal; La vie en rose; Those were the days! Schoen ist die Jugendzeit.....
 |
| 1976 vertrek Dommelwandeltocht vanaf Dufaystraat, De Bennekel in Eindhoven naar Peer |
Who is Who???
