NIGER:  Terug in de Tijd naar Zomer 1981: Ton & Cor.

 Ton van Zutphen en Cor van den Hurk, deux bons amis!

Reis met Peugeot 504 (12-RS-64 NL) van Ton ( 29jaar ) en Cor ( 32 jaar )  'tripping' van  Cadier en Keer naar Agadez / SAHARA-SAHEL

Ik werkte als landendirecteur NIGER voor EIRENE/Neuwied am Rhein/DE sinds maart 1979. Mijn eerste grote job in de ontwikkelings business. J'etais le patron. Haha.

EIRENE was en is nog steeds een prima pragmatische ontwikkelingsorganisatie. Motivatie, doelgerichtheid, samenwerking met de armsten en een eenvoudige doch doelmatige aanpak kenschetsen deze 'Friedensdienst". Ik heb in Niger bijna 4 jaar gewerkt en heb toen het Afrikaanse leven in meerdere facetten leren begrijpen. 'Met de sandalen in het zand' i.p.v. met de klompen in de klei.

Mijn standplaats Agadez was toen begin 1979 een stad van ong. 20.000 inwoners en snel uitdijend. Edoch, het traditionele in deze meer dan 1000 jaar oude nederzetting overheerste toen nog.

Mijn beste studievriend Cor uit mijn universiteitsjaren wilde wel een poging wagen om samen een uitdagende reis door de woestijn te maken van NL naar Niger.

Zo gezegd, zo gepland. We vertrokken in juni ''81 vanuit het Centrum Ontwikkeling der Volkeren, het COV (mijn thuisbasis in NL) met een prachtige 2e hands Peugeot 504 GL. Deze auto heb ik vrijwel direct na aankomst in Agadez aan de directeur douane ter plaatse voor een leuk bedrag verzilverd. Handje contantje!

Binnenplaats COV: Agnes, Ton, Gerard, Cor, Frans, Jan v. Uden en dochter Nina

Bijna 4.000 kms te gaan via NL, Belgie, Duitsland, Zwitserland, Italie naar Genua. Met de ferry naar Napels (overnachten met bezoek aan Pompei), en verder met het schip naar Tunis. Daarna rijden door Tunesie (met een bezoek aan het eiland Djerba), en Algerije om na 10 dagen aan te komen in Agadez, 'parel van de Sahel'.

Een oud verkeersbord bij de eerste grote oase stad Ghardaia in Algerije. In de jaren na 1965 werd vanuit Algiers de Route Nationale 1 geasfalteerd tot aan Tamanrasset, dwars door Algerije van Noord tot Zuid: een huzarenstukje. Toen wij deze 'RN1' gebruikten waren er al veel slechte stukken, en weinig onderhoud. 

Nu in 2023 is de weg volledig kapot gereden. Door de grote afstanden en de weinige hulpposten was het zelfs in 1981 niet ongevaarlijk door de Sahara te rijden. Met name de laatste 400 kms van Tamanrasset via de grenspost In Guezzam naar Arlit in Niger waren berucht omdat de weg enkel uit los zand bestond. Om de paar honderd meter wel een 'carcasse de voiture'. 

Kamperen in de vrije natuur Sahara pur sang 

We sliepen in de woestijn en we hadden alles bij ons;  ook een passagier namens Marie uit Frankrijk die haar vriend in Agadez ging bezoeken. Geen enkele lekke band gehad. Motor liep als een  naaimachientje; wel vaak vastgezeten in het rulle zand. Dus rijplaten gebruiken en spitten. 

De moskee in Agadez is wereldberoemd en opgetrokken uit leem (adobe) in 1515. Een baken in de woestijn en zichtbaar van meer dan 10 kms afstand. Cor en Ton zijn ook boven geweest in de minaret, met speciale permissie. De LandRover serie 2 ( no airco) met drie zitplaatsen voorin was het werkpaard van Ton. 

Voor de deur aan de oude kamelenmarkt Agadez

Mijn belangrjkste buurman aan de oude kamelenmarkt in Agadez waar ik huis en bureau had is El Hadj, ongeveer 65 jaar en staande in de deuropening. Zijn notabele vrienden waren op bezoek. Allemaal gekleed in hun dagelijkse Tuareg plunje. El Hadj was in 1952 met en op de kameel van Agadez naar Mekka gelopen/gereden en weer terug. Dat waren nog eens tijden....Agadez, Bilma, Djado, en doorsteken naar Egypte; met de boot de Rode Zee over en bidden in Mekka.

Hij was bijna vijf maanden onderweg geweest. Un vrai pelerin! Ik woonde in het oudste gedeelte van de stad: 'Quartier de l'Anistafidet'.

Idyllisch dorp Aouderas  anno 1981 / AIR gebergte

EIRENE werkte in drie project regios: Tchin Tabisgin, Egandawel en Aouderas. Begonnen eind zestiger jaren in dit aride gebied met het slaan en verbeteren van waterputten voor het vee en de tuinbouw in de oases. Aouderas was bekend omdat de bevolking openstond voor verniewingen en omdat het een prachtig gelegen, oud dorp was in het Air gebergte.

Alle buitenlandse vrijwilligers stonden dichtbij de mensen en medewerkers. Op reis aten we samen en we overnachtten bij hen in de dorpen. Onderstaande foto is gemaakt op de binnenplaats van het projectgebouw annex huis van EIRENE in het dorp Egandawel

Ton, Cor, Mahammadou/chef project Egandawel
zittend: Mohammed jr., Miriama, dochter  van ElHadj Mustapha; en 'Miss' vrouw van Mahammadou

  
Ton met een peuter in het dorp Aouderas. Ook ik werkte in een'aviateur' = hemd zonder mouwen met gaten aan de zijkanten ter ventilatie; een simpele katoenen broek omgegord, en de typisch lederen en roodgeverfde 'Tuareg sandalen'.  

Jongedame Colona uit Aouderas ,  frank en vrij, en behulpzaam. Intelligent en nieuwsgierig en liet zich de kaas niet van het brood eten / oftewel de gierst niet van haar houten bord! Een buitenbeentje en ongehuwd. Positief  en betrouwbaar. Tradioneel gekleed in het zwart.  Drie klassen lagere school maar een bijdehandje van ong. 20 jaar jong.

Ton van Zutphen, 9/12/2023 te Leende, NL

Alle fotos gemaakt door kameraad Cor van den Hurk. Met dank!